Ուսումնական աշուն (թարգմանություններ)
ԵՂԵՎՆԻՆԵՐՆ ԱՇՆԱՆԸ
Ես ընդամենը երեք տարեկան եմ, բայց արդեն գիտեմ, որ եղևնիները երբեք չեն դեղնում ևտերևները չեն թափվում։ Նույնիսկ, երբ բոլոր ծառերից թափվում էն դեղին տերևները, եղևնիները շարունակում են մնալ կանաչ, կարծես բոլորի համար աշուն է, իսկ նրանց համար՝ գարուն։ Բայց մի օր մենք հայրիկիս հետ զբոսնում էինք այգում և հանկարծ ես տեսա կանաչ եղևնիներ՝ պատված ոսկե տերևներով։ Դրանք հարևան ծառերն էին նվիրել։ Ես միանգամից գլխի ընկա։ Թեթև փչեց քամին, և տերևները սկսեցին կամաց թռչել։ Եղևնիները մեկիկ-մեկիկ ցած էին թողնում տերևներին իրենց կանաչ ափերից և, թվում էր՝ մյուս բոլոր ծառերի հետ տերևաթափ են լինում նաև նրանք՝ եղևնիները։
Мне всего три года. Но я уже знаю, что ёлочки никогда не желтеют и не осыпаются. И даже когда со всех деревьев опадают жёлтые листья, ёлочки стоят такие зелёные, будто для всех осень, а для них весна.
Но однажды мы с папой гуляли в парке. И вдруг я увидел: зелёные ёлочки усыпаны золотыми листьями. Их подарили им деревья, которые росли рядом. Я сразу об этом догадался. Легко дунул ветерок, и листья стали тихо улетать. По одному отпускали их ёлочки со своих зелёных ладоней. И казалось, что вместе с другими деревьями осыпаются осенью и они.
ՆԱՎԱՊԵՏ ՍԱՐԴԸ
Ես վաղ արթնացա : Արևը նոր-նոր սկսում էր բարձրանալ: Հանկարծ տեսնում եմ, որ ծառի վրայով սարդը շտապում է. ահա նա կպցնում է իր սարդոստայնը տերևին և սպասում: Արևը ավելի է բարձրանում: Քամին փչում է ու պոկում սարդոստայնը: Այն թռնում է: Սարդոստայնը ավելի ու ավելի է բարձրանում վերև: Սարդը նստել էր մի փոքրիկ տերևի վրա՝ ինչպես նավի նավապետ: Նա երևի գիտեր որտեղ և ինչու է թռչում:🕷️🕸️
Капитан-паук
Проснулся я рано. Солнце только стало подниматься. Вдруг вижу: спешит паучок по дереву. Вот он прикрепил свою паутину к листочку и стал ждать. Солнце поднялось выше. Дунул ветер. Он оторвал паутину, и она полетела. Паутина поднималась всё выше и выше. Паучок сидел на маленьком листочке как капитан корабля. Он, наверное, знал, куда и зачем ему лететь.🕷️🕸️